„Regularnie superwizuję swoją pracę”- to zdanie, które pojawia się w opisach profesjonalnych psychoterapeutów. Co właściwie znaczy, na czym polega i czy jest konieczna? Poniżej garść najważniejszych informacji na jej temat.
Superwizja- co to takiego?
To spotkania indywidualne psychoterapeuty lub grupy psychoterapeutów z superwizorem (bardziej doświadczonym psychoterapeutą).
Superwizor wybrany przez psychoterapeutę powinien mieć wiedzę i doświadczenie odpowiadające nurtowi w którym pracuje superwizujący się terapeuta. Podczas takich spotkań specjalista ma możliwość omówić prowadzone przez siebie wybrane procesy terapeutyczne. Co jest w nich trudnego, budzącego wątpliwości lub niejasność. Spotkania pozwalają na zastanowienie się nad nurtującymi pytaniami czy wątpliwościami. Zrozumieć je w kontekście relacji terapeutycznej i diagnozy pacjenta. Ukierunkować pracę dalej ale również zrozumieć w sobie i przepracować emocjonalnie wymagające elementy pracy z pacjentami.
Superwizja grupowa:
- podczas niej grupa terapeutów, pod nadzorem superwizora wspólnie zastanawia się nad wnoszonymi trudnościami w codziennej pracy każdego z uczestników
Superwizja indywidualna:
- – podczas spotkania uczestniczy psychoterapeuta i superwizor, tu wszelkie dylematy omawiane są indywidualnie, często korzysta się z regularnego wsparcia wybranego jednego superwizora.
Jakie informacje są omawiane?
Superwizja jest nieodłącznym, niezwykle ważnym elementem codziennej pracy terapeuty.
Co istotne, jest anonimowa, oznacza to, że superwizujący się specjalista nie zdradza szczegółów, w tym imion, nazwisk, charakterystycznych cech pacjenta podczas opisu, po to, by nie można było go w żaden sposób zidentyfikować. Skupia się na istotnych kwestiach samego procesu terapeutycznego, a także relacji terapeutycznej i sposobu funkcjonowania pacjenta.
Bez względu na to, w jakiej formie odbywają się spotkania, uczestników superwizji obowiązuje tajemnica zawodowa.
Czy superwizja to inaczej terapia własna?
Nie. Ważne jest, by rozróżnić te dwa elementy. Psychoterapeuta zgodnie z etyką zawodową powinien swoją pracę i prowadzone procesy poddawać superwizji przez całą swoją karierę.
Natomiast terapia własna, najczęściej jest jednym z wymogów podczas nauki w czteroletniej rekomendowanej szkole psychoterapii. Specjaliści podczas czterech lat szkoły muszą spełnić szereg warunków potrzebnych do uzyskania dyplomu, w tym m.in. odbyć odpowiednią ilość superwizji, staże kliniczne, zdać testy wiedzy, wyjazdy szkoleniowe i właśnie terapię własną. Poddanie się terapii własnej ma na celu zrozumienie własnych trudności i sposobów myślenia, schematów i mechanizmów działania, by później w pracy z pacjentem łatwiej było rozróżnić co „jest terapeuty” a co pochodzi od pacjenta. Terapeuta ma być świadomy swoich przeżyć i trudności, by jak najlepiej pomagać innym.
W SELF Gabinecie Psychoterapii zdajemy sobie sprawę, jak cenna jest superwizja. Wszyscy nasi psychoterapeuci regularnie korzystają ze wsparcia, superwizując się w formie indywidualnej lub grupowej.
